)Zakon założono w Rydze na regule templariuszy na początku XIII wieku w celu chrystianizacji Inflant. Powołał ich biskup Rygi, który zawarł z zakonem układ, że 1/3 podbitych ziem darowana była rycerzom, 2/3 biskupstwu. Przez cały okres istnienia zakonu dochodziło do napięć i wojen, jednak ich działalność nie cechowała się takimi sukcesami, jak działalność Krzyżaków 
W bitwie pod Szawlami w 1236 roku, 𝖅𝖆𝖐𝖔𝖓 𝕶𝖆𝖜𝖆𝖑𝖊𝖗𝖔́𝖜 𝕸𝖎𝖊𝖈𝖟𝖔𝖜𝖞𝖈𝖍 pokonany został przez wojska żmudzkie, przy pomocy Zemgalów (Semigalów), pod dowództwem koniugasa żmudzkiego Wykinda (Vykintas). Rok po klęsce szawelskiej, czyli w roku 1237, Zakon Kawalerów Mieczowych formalnie połączył się z Zakonem Krzyżackim. Po śmierci ostatniego mistrza Volquin’a pod Szawlami, nowego mistrza już nie wybrano. Dotychczasowy 𝖅𝖆𝖐𝖔𝖓 𝕶𝖆𝖜𝖆𝖑𝖊𝖗𝖔́𝖜 𝕸𝖎𝖊𝖈𝖟𝖔𝖜𝖞𝖈𝖍, stał się jedynie gałęzią Zakonu Krzyżackiego i zaczął używać nazwy Zakonu Inflanckiego 
Pod koniec XIII wieku i przez wiek XIV stopniowo dokonywali podboju dzisiejszej Łotwy i Estonii (tę ostatnią wykupili od Duńczyków w 1346 roku), co doprowadziło ostatecznie do konfliktów z Litwą 
𝐙𝐚𝐤𝐨𝐧 𝐈𝐧𝐟𝐥𝐚𝐧𝐜𝐤𝐢 𝐧𝐢𝐞 𝐮𝐜𝐳𝐞𝐬𝐭𝐧𝐢𝐜𝐳𝐲ł 𝐣𝐚𝐤𝐨 𝐚𝐤𝐭𝐲𝐰𝐧𝐚 𝐬𝐭𝐫𝐨𝐧𝐚 𝐰 𝐤𝐨𝐧𝐟𝐥𝐢𝐤𝐜𝐢𝐞 𝐩𝐨𝐥𝐬𝐤𝐨-𝐤𝐫𝐳𝐲𝐳̇𝐚𝐜𝐤𝐢𝐦 𝐰 𝐥𝐚𝐭𝐚𝐜𝐡 𝟏𝟒𝟎𝟗-𝟏𝟒𝟐𝟐.
𝗐𝖺𝗅𝗈𝗋𝗒 𝗇𝖺 𝖷 𝖠𝗎𝗄𝖼𝗃𝖾̨ 𝗉𝗋𝗓𝗒𝗃𝗆𝗎𝗃𝖾𝗆𝗒 𝖽𝗈 𝟣𝟢 𝗅𝗂𝗉𝖼𝖺